Հարավային Ամերիկայում, որ ձևով նման է եռանկյան, ընդամենը 12 անկախ երկիր կա, նաև Գվիանան, որը պատկանում է Ֆրանսիային:
Հարավային Ամերիկայում կան անապատներ, բարձրաբերձ լեռներ, իսկ Վենասուելայում` Հուրոն գոտի վրա գտնվում է աշխարհի ամենաբարձր ջրվեժը` Անխելը, որն ունի 1054 մետր բարձրություն: Մայրցամաքի ամենամեծ պետությունը Բրազիլիան է։ Հարավային Ամերիկայի ամենաբարձր լեռը Ակոնկագուան է, 6.960 մետր բարձրությամբ, որը գտնվում է Արգենտինայում: Արգենտինայում է գտնվում նաև մայրցամաքի ամենամեծ անապատը՝ Պատագոնիան։ Ամենաերկար գետը Ամազոնն է, որը հիմնականում հոսում է Բրազիլիայի տարածքով, ընդհանուր երկարությունը կազմում է 6.440 կիլոմետր։ Ամազոնում են գտնվում պիրանյա ձկները և հսկա
Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է, Ոսկի են թվում տերև ու ճյուղ, Ուր որ նայում ես, դեղին բոցեր են, Դեղին հրդեհ է և դեղին ծուխ: Ջրվեժը, առուն, ծառը, ծտերը Աշնան քամուն են ծափահարում: Քամին է այս ծով գանձերի տերը, Այս ոսկու տերը՝ մեծահարուստ:
Հարցեր և առաջադրանքներ
բոց-ճառագայթ, լուսավոր
ոսկեզօծվել-դեղին գույն տալ ցոլք
Ինչպե՞ս ես հասկանում հետևյալ պատկերը. «Ջրվեժը, առուն, ծառը, ծտերը Աշնան քամուն են ծափահարում»: Ջրվեժ իր ջրի ձայնով է ողջունում աշնանը, ծառերը իրենց ճյուղերի միջոցով են աղմկում և ծիտիկները կարծես իրենց թևերով են ծափահարում։
Ո՞ր պատկերն է քեզ ավելի շատ դուր գալիս: Պատասխանդ հիմնավորի՛ր: Աշնան քամուն են ծափահարում, որ քամին իրեն թագավոր է զգում և բոլորը խոնարհվում են նրան։
Ինչո՞վ է աչքի ընկնում բանաստեղծությունը՝ գույնո՞վ, ձայնո՞վ, թե՞ շարժումով: Դո՛ւրս գրիր այն տողերը, որտեղ «գույն» կա: Ուր որ նայում ես, դեղին բոցեր են, Դեղին հրդհ է և դեղին ծուխ։
Պատմի՛ր բանաստեղծությունը: Ամեն օր ծառերի տերևները դեղնում են և թափվում, ամեն ինչ դեղնում է, քամու և ծառերի խաղը կրակներ են հիշեցնում:
Նկարի՛ր բանաստեղծությունը, ձայնագրի՛ր և ֆիլմ պատրաստի՛ր:
ի՞նչ գույներ ես տեսնում։ Կարմիր և դեղին գույներն եմ տեսնում։
ի՞նչ ձայներ ես լսում: Տերևների խշխշոց եմ լսում։
5․Նկարագրիր քո բակի աշունը։
Աշունը մեր բակում գունավոր է։ Օրերը ցրտել են, արևը էլ շատ չի տաքացնում։ Երեկոյան ժամերին բակը մարդաշատ չէ, այնտեղ օդը ավելի սառն է և մագուր։ Հաճախակի անձրև է գալիս։
Երևան քաղաքում շատ վայրեր կան, որ կոչվում են Կոմիտասի անունով։ Դրանք են՝ Կոմիտասի փողոցը,Կոմիտասի թանգարանը,Կոմիտասի պողոտան,Կոմիտասի պանթեոնը,Կոմիտասի կոնսերվատորիան,Կոմիտասի անցուղին և Կոմիտասի այգին։
Մենք գնացել ենք Կոմիտասի թանգարան։ Այնտեղ մի փոքր խոսեցինք երաժշտական գործիքների մասին, իմացանք, որ Կոմիտաս վարդապետը տիրապետել է սրինգ երաժշտական գործիքին։ Շրջելով թանգարանում տեսանք Կոմիտասի մայրիկի կարած գորգը, որը Կոմիտասը իր հետ ամեն տեղ տանում էր։
Նա ուներ շատ ընկերներ։ Ինձ համար նորություն էր, որ նրա ընկերն է եղել Հովհաննես Թումանյանը։ Այնտեղ մասնակցեցինք Զար զընգը կրթական ծրագրին, որի ընթացքում տարբեր գործիքներով նվագեցինք։ Ընկեր Սեդայի հետ թանգարանի ներքին բակում երգեցինք Կաքավիկ երգը և պարեցինք Հոյ նազան պարը։