Կար֊չկար  մի չարաճճի քամի կար։ Նա շատ էր սիրում ամպերին նեղացնել։ Մի օր էլ  ամպերը որոշեցին վերջ տալ,   վախեցնել քամուն և գնացին։ Գնացին, գնացին,  քամու տունը գտան։ Ամպերը հագան վախենալու շորեր և գնացին քամու տուն։ Քամին դուրս եկավ և ամպերը վախեցրեցին  քամուն և վախեցավ։ Այդ օրվանից քամին բարիացավ։